« Wróć do tematów mama przebraa mnie za dziewczyne rozkraczone w rajstopach mama przebrała mnie za dziewczyne mama przebraa mnie za kobiete Wsadzil mi do buzi uwiodl przebraa mnie za dziewczyne dziewczyna przebiera mnie za kobiete matka kazala synowi zalorzyc ponczochy, sukienke, stringi,stanik i szpilki założyła mi spódniczke założyłem rajstopy mama przebiera mnie za dziewczynke przebrali mnie za dziewczyne mama w ponczochach uwid mnie kolega syna Do góry strony: uwiódł mnie kolega dla ktorego chce być kobietą
Idzie twoja matka, spocona Arleta. Patrzy sie na mnie, chce kąsać napleta. Baraki brudasy to sypie sie feta. Twój stary robi przykuc wale mu kreta. Matka sie pruje, Widzę debila. Katana fot. Adobe Stock, SlavaSelfStudio Majka to fajna dziewczyna, ale bardzo nie lubi moich rodziców i jest dla nich niegrzeczna. Przykro, bo ja szanuję mamę i tatę. Zastanawiam się, czy kontynuować ten związek? Może lepiej dać sobie z nią spokój? Kiedy wróciliśmy od moich rodziców, był już późny wieczór. Maja była wyraźnie nie w sosie, a humor jeszcze jej się pogorszył, gdy przeczytała kartkę, którą zostawiła na stole jej współlokatorka. – Jasne! – parsknęła. – Jolka poszła na koncert! Też mogłam tam być, jakbyśmy nie pojechali na wieś! W dodatku boli mnie brzuch, chyba po tym torcie… Był okropnie tłusty! – Majeczko, skarbie – objąłem ją od tyłu. – Co cię ugryzło? Twoja mama starzeje się w oczach – mówi mi – To jest okropne! Nie chcę być stara! – Nie będziesz – zapewniłem, ciągnąc ją w kierunku wersalki. – Znam świetny masaż, pokażę ci. To pomaga – szeptałem, całując ją w szyję. – Czas biegnie tak szybko. Na przykład twoja mama… Starzeje się w oczach! Wyglądała dziś dużo gorzej. – Bo była chora, głuptasie – od celu dzielił mnie najwyżej metr. – Teraz, jak ojciec wrócił z Niemiec, na pewno jej się poprawi, bo masaż, o którym ci wspominałem, to stara rodzinna tradycja. – Myślisz, że oni jeszcze robią te rzeczy?! – całkowicie otrzeźwiała. – Łukasz! – A twoi nie? – zdziwiłem się, przypominając sobie, jak często widywałem rodziców przytulonych lub nawet całujących się. – To chyba normalne, są przecież małżeństwem. – Ale starym małżeństwem – odparła naburmuszona. – To niesmaczne. Co ją dzisiaj ugryzło? – zastanawiałem się. No, u mnie w domu z pewnością jest inaczej niż u niej… Za każdym razem, gdy przywożę Maję, mama szykuje jakiś obiad i stara się być miła. U Mai każdy żyje we własnym świecie. Nie wiem, czy któreś z jej rodziców poznałoby mnie na ulicy. Jak jesteśmy głodni, idziemy coś zjeść na mieście. – Co ci jest, Maja? – zapytałem po raz kolejny. – Złości mnie, że jesteś takim maminsynkiem – wypaliła w końcu. – „Mamusiu, może herbatki”?, „To ja pozmywam po obiedzie”… Jakbyś tuż przed wyjazdem nie powiedział mamie, że egzamin jest twoją prywatną sprawą, pomyślałabym, że jestem na planie jakiegoś głupiego serialu! Owszem, powiedziałem tak i do tej chwili miałem kaca. Nie zrobiłbym tego, gdyby nie kpiące spojrzenia Mai. Jeśli chodzi o ścisłość: żałuję. W każdym razie, z Majką się dziś nie dogadam… Nie lubi starszych ludzi, bo „psują jej humor” Powiedziałem, że spotkamy się na zajęciach i chyba zrobiło jej się wreszcie głupio, bo przytuliła się na pożegnanie i szepnęła: – Sorry, Łukasz, czasami jestem okropna… Ja po prostu nie lubię starszych ludzi, zawsze psują mi humor. A jak jeszcze zaczynają gadać o chorobach… – Moi rodzice nie rozmawiają w towarzystwie na takie tematy – uciąłem. – Nie chcesz, nie musisz ze mną jeździć, jasne? – miarka się przebrała i byłem normalnie zły. – Wkurza mnie, gdy obrażasz moich rodziców. I uważam za żenujące, że nie złożyłaś życzeń mojemu tacie, chociaż byłaś na urodzinowym przyjęciu – wyrzuciłem z siebie. – I jeszcze nadajesz, że tort był tłusty, po prostu żenada. Jesteśmy razem od pół roku i skrytykowałem ją po raz pierwszy. Była zupełnie zbita z tropu. Nie, żebym był dumny, ale… Właściwie dlaczego to ja się wciąż miałem dostosowywać do jej zwyczajów? Tym bardziej, że chyba dobrze jej to robi, bo nagle foch jej minął, jak ręką odjął, i zaczęła się łasić jak kotka. Gdyby znienacka nie wróciła jej współlokatorka, pewnie w końcu wylądowalibyśmy na tej wersalce! – Ale między nami wszystko w porządku? – upewniła się jeszcze, gdy wychodziłem. – Łukasz? Kochasz mnie? – Ehem – zagrałem twardziela. – Pewnie, mała. – No, przepraszam – pocałowała mnie długo i namiętnie. – To do jutra, tak? Prawdę mówiąc, wyszedłem zupełnie skołowany, z mocnym postanowieniem, że muszę to wszystko przemyśleć. Zepsuła mojemu tacie całą uroczystość Byłem już przed bramą akademika, gdy zadzwoniła mama. O tej porze? – Nie śpisz jeszcze? – zapytała. – Dlaczego ty nie śpisz? – zdziwiłem się. Zazwyczaj drzemała już przy wieczornych wiadomościach! Mama bąknęła, że nie może zasnąć, że cały czas myśli… Wyraźnie chciała mi coś powiedzieć, ale nie wiedziała jak. – No, wyduś to z siebie, o co chodzi? – Łukasz, jesteś dorosły i nic mi do twoich wyborów – zaczęła w końcu. – Ale w domu panują pewne obyczaje, rozumiesz? Jak ktoś przychodzi, to mówi „dzień dobry”, a kiedy zasiada do urodzinowego stołu, składa jubilatowi życzenia. To po prostu kultura. – Jeśli nie lubisz Mai, po prostu powiedz – poprosiłem. – Nie muszę jej przywozić. Zapadła cisza. – Tak, nie chcę, żeby przyjeżdżała, jeśli nie potrafi uszanować praw panujących w naszym domu. Zepsuła tacie całą imprezę. Przykro mi... – szepnęła i się rozłączyła. Stałem jeszcze chwilę na dworze, studząc rozpaloną twarz w chłodzie nocy i zastanawiając się, co mam zrobić? Czy kontynuować tę znajomość? Czy może dać sobie spokój z tą dziewczyną? Czytaj także:„Po wypadku dochodziłem do siebie, a żona w naszym łożu zabawiała się z moim asystentem. Odebrała mi wszystko”„Zaszłam w ciążę z żonatym, ale wyrzekł się dziecka, więc oddałam je do adopcji. Po latach rozpoznałam córkę w lekarce”„Sopel lodu jest cieplejszy niż moja żona w łóżku. Miałem dość celibatu i posmakowałem zdrady. Szybko dostałem po łapach”Witam! Moja dziewczyna jest przerażona moimi pewnymi zachowaniami i wadami, tak powiedziała: - ze za bardzo się ze sobą niańczę- ze muszę się podmywaćfot. Adobe Stock, bramgino Być samotną mamą nastolatki to spore wyzwanie. Z Klaudią do jej szesnastych urodzin nie miałam większych problemów, ale potem się zaczęło. Ponieważ ojciec Klaudii uchylał się od płacenia alimentów, musiałam pracować za dwoje; w tym czasie szkolne stopnie córki zaczęły pikować w dół, a mnie naprawdę trudno było wygospodarować czas na sprawdzanie jej zeszytów i pilnowanie terminów klasówek. Pocieszałam się, że to normalne w wieku dojrzewania Miarka się przebrała, gdy po szkolnej dyskotece wyczułam od niej alkohol i papierosy. Następnego dnia zaczęłam poważną rozmowę. – Jak byś się zachowała, gdyby twoje dziecko wróciło pijane? – spytałam. – Dałabym mu żyć, nic wielkiego się nie stało – wzruszyła ramionami. Tłumaczyłam jej, że pijackich wyskoków pod moim dachem tolerować nie będę, a na papierosy ma jeszcze czas. – Dobrze, mamo... – zgodziła się obojętnie. Jednak tak naprawdę nic do niej nie dotarło. Od tej pory papierosy dało się od niej wyczuć niemal codziennie, a tydzień później wróciła z imprezy kompletnie nieprzytomna. Wtedy sięgnęłam po radykalne metody: dałam jej szlaban na wyjścia, obcięłam kieszonkowe i zażądałam poprawy stopni w szkole. – To dla twojego dobra, córeczko. Rób co chcesz, tylko nie pij! – tłumaczyłam. Ostre metody przyniosły skutek i od tej pory ani razu nie przyłapałam jej na piciu, nie wyczuwałam też papierosów. Każdego dnia po szkole meldowała się grzecznie w domu. Tak przynajmniej donosiły mi sąsiadki, bo ja w tym czasie ciężko pracowałam, by zapewnić sobie i córce normalne życie. Nie zdarzały jej się już wybuchy gniewu, nie buntowała się przeciwko wszystkiemu, co mówiłam. Odetchnęłam z ulgą. Wkrótce pozwoliłam jej pójść na szkolną dyskotekę, a gdy wróciła zupełnie trzeźwa, wiedziałam już, że mogę jej zaufać. Czasem potrafiła przez całą noc robić porządki Od tej pory co tydzień wychodziła na zabawę lub nocować u koleżanki, wracała roześmiana i pełna energii. Gratulowałam sobie, że pozwalam dziewczynie się wyszaleć i że nie nadużywa mojego zaufania, sięgając po alkohol czy papierosy. Czasem zadziwiała mnie – jak wtedy, gdy po imprezie, około północy, zabrała się za porządki i do rana słyszałam, jak prasuje i ściera kurze. „Kochane dziecko, tak się stara…” – patrzyłam na nią z czułością.“ Z czasem zaczęła być nieco mniej przewidywalna – a to z uśmiechem na ustach robiła wszystko, o co ją poprosiłam, innym razem cały dzień była przygnębiona i nie wychodziła spod kołdry. Nie martwiłam się tym jednak zbytnio, bo pamiętałam, jak sama byłam nastolatką. „Ma już prawie osiemnaście lat, pewnie się zakochała” – uspokajałam się i biegłam, jak co dzień, do pracy. Pewnego dnia w biurze zaskoczył mnie jednak telefon. – Bardzo proszę przyjść do szkoły… – to była wychowawczyni Klaudii. – Coś się stało? – spytałam przerażona. – Po prostu chciałabym z panią porozmawiać. Niepokoję się o Klaudię… Odebrałam telefon ze szpitala Nie rozumiałam, czym może niepokoić się nauczycielka, ale poszłam do wychowawczyni. – Klaudia bardzo się zmieniła – zaczęła kobieta. – Jej stopnie znów się pogarszają. Raz przychodzi przygotowana na piątkę, innym razem nie wie, co się wokół niej dzieje. Jej koleżanki twierdzą, że wpadła w złe towarzystwo. Nie wydaje się pani, że Klaudia może mieć problemy z narkotykami? – spytała. Aż się roześmiałam. – Niech pani nie żartuje, to nie jest dziewczyna z marginesu! – przypuszczenie nauczycielki było absurdalne. Szybko się z nią pożegnałam i obiecałam sobie, że porozmawiam z Klaudią o jej stopniach. Po drodze do domu mijałam jeden ze sklepów z dopalaczami i zastanowiło mnie, że jak zwykle panował tam wielki ruch. Co minutę z małego sklepiku wychodził kolejny klient, a nowi kłębili się na chodniku. Pamiętam, że pomyślałam wtedy: „Skoro to jest legalne, to pewnie nieszkodliwe…” i poszłam dalej. W domu była Klaudia, tym razem blada i roztargniona. Wysłuchała moich uwag i przyznała mi rację. – Tak, postaram się poprawić stopnie… Pójdę do Kaśki po zeszyt, dobrze? Bo muszę jeszcze dziś się pouczyć. Odetchnęłam z ulgą, że poważnie myśli o poprawie ocen i pozwoliłam jej wyjść do koleżanki. Minęła godzina, dwie… Wkrótce wybiła jedenasta, a Klaudii wciąż nie było. Odchodziłam już od zmysłów, kiedy zadzwonił telefon. – Czy jest pani mamą Klaudii? – usłyszałam w słuchawce. – Tak... – Dzwonię ze szpitala. Pani córka trafiła do nas po przyjęciu zbyt dużej dawki substancji toksycznej, teraz jest nieprzytomna, ale jej stan jest stabilny. Nic z tego nie rozumiałam. – To znaczy że się czymś zatruła? – spytałam niepewnie. – To znaczy, że zażyła produkt kupiony w sklepie z tzw. dopalaczami i najwyraźniej jej zaszkodził – westchnął głos w słuchawce. – To już trzecia taka osoba w tym tygodniu… Zamurowało mnie. Błyskawicznie znalazłam się w szpitalu. Nie wiedziałam, czy gdy córka się obudzi, dać jej w twarz za okłamywanie mnie, czy wyściskać i obiecać pomoc. Szpitalna pani psycholog poradziła mi, bym postawiła na to drugie rozwiązanie. Przy okazji uzmysłowiła mi, że szlabany i karanie nie zastąpią codziennych rozmów, a moja córka przez ostatnie lata mogła czuć się bardzo samotna. Córka poszła na terapię i odzyskała zdrowie Dziś minęły już dwa lata od tamtej chwili. Klaudia odzyskała zdrowie i rozsądek, poszła na terapię i choć zawaliła jedną klasę, po zajęciach z psychologiem zaczęła sama przykładać się do nauki i teraz szykuje się do matury. Gdy zamknęli sklepy z dopalaczami, obie poczułyśmy olbrzymią ulgę. A ja wciąż nie mogę uwierzyć, że tak długo lekceważyłam problem… Czytaj także:Teść wystawił na stół wódkę. Byłem zgorszony, że planuje pić przy 3-latkuEdyta płacze, że rozwiodłam ją z mężem. A ja tylko zgodziłam się być jej świadkiem w sądzieByły mąż zabawiał się z kochanką, a ja wypruwałam sobie żyły, by utrzymać synów
Matka Kacpra była przeciwna naszemu małżeństwu, uważała mnie za wiejską dziewczynę, która nie pasuje do jej syna. Przy tym nie kochała też Kacpra zbyt mocno, a wszystko dlatego, że wkrótce po jego narodzinach rodzice Kacpra rozwiedli się.
Tłumaczenia w kontekście hasła "Co do diabła miałam" z polskiego na angielski od Reverso Context: Co do diabła miałam z tym wcześniej zrobić
T4pPv.